Gisterenavond 23 februari naar De Kleine Blonde Dood geweest in Breda. Ik had zowel het boek als de film nog nooit gezien/gelezen, maar het verhaal was me wel een beetje bekend. Dat is ook onder andere hetgeen wat me er heeft toe doen besluiten om de musical te gaan zien, want ik vond de trailer niet je van het.
Uiteindelijk ben ik heel blij dat ik ben gegaan. De openingsscène komt al gelijk bij je binnen en de rest van de musical heeft me niet meer losgelaten. Als Micky hadden we Jannes Heuvelmans. Wat indrukwekkend dat een kind van elf jaar dit weg kan zetten! En wat een respect voor William, die bijna het gehele stuk op het podium staat. Ik kan me voorstellen dat zo'n verhaal je zowel fysiek als mentaal niet in de koude kleren gaat zitten. En wat een energie heeft die man. In het begin had ik moeite met schakelen, omdat het verhaal niet in chronologische volgorde was verteld en soms speelde bijvoorbeeld Micky Micky en soms speelde Micky Boudewijn als kind. Later werd dit allemaal duidelijk. De muziek vond ik erg mooi. Het decor is vrij simpel en er is een kleine cast, maar zij presteren het om je mee te nemen in een indrukwekkend verhaal, waarin een hoop humor zit en waarbij de tranen me op het eind in de ogen stonden.
Ook een leuk kleinigheidje: na afloop kwam iedere speler de foyer in, op, helaas, William na. Ik heb vandaag nog vaak teruggedacht aan gisteren. Wat een avond was het.. :-)
